Rubriek over vrijdagmiddagcasuïstiek in de apotheek

 …kreeg ik een welbekende patiënt over de vloer in mijn apotheek met een vraag over een vermeend methadonrecept. De betreffende patiënt is al jaren aan het vechten tegen een opioïdenverslaving en het ging de laatste paar maanden beter dan ooit tevoren. Echter, op deze vrijdagmiddag leek meneer niet helemaal zichzelf en was hij kortaf en geagiteerd, dit bleek ook duidelijk uit zijn manier van communiceren. Hij gaf te kennen dat hij met vakantie zou gaan in het weekend en dat hij daarom van zijn verslavingsarts een recept had gekregen voor meer methadon dan gebruikelijk, ook omdat het zo goed ging met hem en naar eigen zeggen zag de verslavingsarts er dus geen risico in.

De apothekersassistente trof echter een recept aan van de gebruikelijke hoeveelheid methadon (namelijk voor zeven dagen). Nadat ze dit kenbaar had gemaakt aan de patiënt ging hij door het lint. Hij gaf aan dat het wel een fout moest zijn, dat hij drie weken in het buitenland zou verblijven en echt de methadon mee moest krijgen om geen "terugval" te krijgen. De apothekersassistente vertrouwde het niet helemaal en vroeg of ik hierin wilde bemiddelen.

Als eerste probeerde we uiteraard de verslavingsarts te contacteren, helaas zonder succes. Zoals gezegd voelde de situatie niet vertrouwd aan en hebben we vervolgens de patiënt vooralsnog met klem geadviseerd een recept te regelen waarop deze afspraken eenduidig staan om problemen in zijn behandeling te voorkomen. Daar was meneer uiteraard niet blij mee en na een intense woordenwisseling verliet hij boos de apotheek. Op dit moment voelde wij ons ook heel erg in een hoek gedreven als apotheek, want wat als hij de waarheid sprak?

Niet veel later kwam de patiënt in kwestie terug met een recept, althans zo leek het, van zijn behandelaar. Dit vonden wij heel vreemd, aangezien wij de verslavingsarts niet meer konden bereiken. Vervolgens ben ik persoonlijk weer met de man in gesprek gegaan om dit toch tot de bodem uit te zoeken. Na enkele vragen hoe de patiënt aan het recept kwam, viel hij al snel door de mand en hebben wij ons wantrouwen richting de patiënt ook uitgesproken, vooral omdat het zo goed ging de laatste periode. De patiënt zat in een dip en er waren privé extra problemen ontstaan, waardoor hij het niet meer trok. Na een goed gesprek accepteerde de patiënt ons standpunt en hebben we tevens een melding gemaakt van valsheid in geschriften bij de IGJ.

De patiënt heeft momenteel een persoonlijke begeleider die hij ook in de weekenden en avonden kan bellen om een dergelijke terugval te voorkomen. Nu enkele weken verder gaat het nog steeds goed met de patiënt en hebben we dit voorval achter ons kunnen laten.

Bram Hoogvliet, apotheker