Dermatoloog Tim van Meurs over Lentigo Maligna

Lentigo Maligna (LM) is een type melanoma in situ dat op aan zonlicht blootgestelde lichaamsdelen voorkomt, meestal in het gelaat. Het risico dat er tijdens iemands leven progressie naar een invasief melanoom optreedt, is niet precies bekend. Naar schatting is dit 5%. Dermatoloog Tim van Meurs (Maasstad Ziekenhuis) leidt ons door de verschillende behandelmethoden van het Lentigo Maligna.

Eerste keus: excisie
Eerste keus behandeling van het LM is excisie. Melanoma in situ wordt protocollair geëxciteerd met 5 mm marge, maar dit geeft bij LM lokaal recidief in 30%. Er worden bij LM steeds vaker grotere marges gebruikt of er wordt gestageerde excisie toegepast zo dat lagere recidiefpercentages bereikt worden. Omdat het LM vaak grotere plekken in het gelaat betreft, kan excisie leiden tot ontsierende littekens.

Watchful waiting
Soms willen patiënten geen excisie of zijn er contra-indicaties voor excisie. In dat soort gevallen wordt “watchful waiting” toegepast of worden er andere behandelingen gestart. Om de kans op sample error (reeds plaatselijke invasieve groei in de afwijking) te beperken kunnen er met name uit grotere LM voor behandeling meerdere huidbiopten genomen worden.

Tweede keus: radiotherapie
Radiotherapie van LM kent een recidiefpercentage van 5% na 5 jaar en kan daarom beschouwd worden als tweede keus behandeling. Mogelijke bijwerkingen zijn functieverlies, bestralingsdermatitis en na jaren secundaire huidmaligniteiten.
Cryotherapie wordt ook toegepast maar kent aanzienlijk hogere recidiefpercentages (7-34%).

Behandeling met imiquimod
In 2000 werd voor de eerste keer behandeling van LM met imiquimod beschreven. Inmiddels zijn meerdere case series beschreven waarin met verschillende behandelschema’s succespercentages bereikt worden die variëren van 50-100%. Het cosmetisch resultaat is meestal uitstekend.

Wij beschrijven een prospectieve studie waarin 27 patiënten met LM behandeld worden met een intensief behandelschema met imiquimod waarbij er tenminste 10 weken lokale inflammatie dient te zijn. Er wordt een succespercentage bereikt van 92% bij een gemiddelde follow-up van 39 maanden.

Mocht men kiezen om LM te behandelen met imiquimod, dan lijkt het dus verstandig om een intensief behandelschema te kiezen en te streven naar tenminste 10 weken inflammatie. Verder onderzoek naar behandeling van LM met imiquimod moet plaatsvinden, bij voorkeur een gerandomiseerde vergelijkende studie van dit intensieve behandelschema versus excisie.

Wilt u het hele onderzoek inzien? Klik dan hier.

Bron: Acta dermato- venereologic